YAKUT

YAsemin-KUTay

Şuan gecenin bir yarısı ve ben her gece hayatı yeniden keşfettiğim penceremden, bu gece de ikimiz için bakıyorum. Bu gece ıslak sokakların, loş ışıkların altında ben ve insanların ayakları altında ezilen düşlerim var. Kendimi ifade edememenin zorluğunu yaşıyorum şuan, belki de kendimi ifade edememenin birikintisini taşıyorum hala üzerimde.Öyle bir dönemde girdin ki hayatıma,kanıma karıştın.Geçmişimin içindeki kaybolmuş beni yeniden hayata döndürdün.Sen benim içimde ulaşamadığım yerlere dokundun.Yüreĝime,bedenime ruhuma yapıştın.İçimde söndüremediğim yangınları söndürdün.Gidişimle tekrar alev aldı o yangınlar şimdi.

Sorguluyorsun,neden gitti neden gidiyor diyorsun.Üzgünüm sevgilim sana verdiğim sözü tutamadan gittim.Sana verdiğim umutları paramparça ederek gittim.İçinde biz olan hayallerini çekip aldım senden belki de...Verdiğim tüm sözler için özür dilerim. Bunları yerine getirmek için tüm aşkım ve enerjimle savaştım ama yanlış zamanda doğru kişiye söz verdiğimi anladığım için gidiyorum,doğru zaman bizi bulunca tekrar karşılaşacağız.Çok yoruldum,çok tükendim ben.Diyeceksin ki ben senin elini daima tutmaya söz verdim.Yorulduğunda yaslanacağın dağ olacağıma dair söz verdim fakat ben böyle bir yük altında ezilmeni istemedim.Şimdi sana sebebini yazsam bu gidişin,yine altında kalacaksın o büyük yükün.

Bilirsin ben vedaları sevmem çünkü vedalar kalbe açılan en büyük yaradır,çünkü vedalar en acıtandır unutmak istediğimiz o anı en ölümsüz kılandır.Seni daima sevecek olan biriciğin, hoşça kal.Kalbim kalbine emanet Bay Centilmen.Çünkü ben giderken sana ruhum ve kalbimi bıraktım.

Seni yıldızlar kadar çok seviyorum....

Sevgilin~