Sinirle ona döndüm konuşmaya devam ettim;
"Ölüm olsan bir ömür beklerim,veba olsan çekerim, ateş olsan yanarak severim" söylediklerini tekrar etmiştim
Gözlerinde hiç bir tepki göremiyor olmam beni dahada sinir ediyor eskileri hatırlatıyor du hüzünle baktım "bunları bana söylemiştin beklerim, çekerim, severim diyordun ne oldu, ne değişti de böyle oldu"
Gözlerime bakmadan döndü gidecekti annem gibi ,babam gibi tereddüt etmeden beni yıkık dökük bırakarak gidecekti.
"ŞİMDİ GİDERSEN DÖNECEK BİR ÖLÜMÜN,ÇEKECEK BİR VEBAN, YANACAK BİR ATEŞİN BİR DAHA OLMAYACAK" dönmedi, umursamadı arkasına dahi bakmadı hüzünle gülümsedim.
Artık hiç birşey eskisi gibi OLMAYACAKTI
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."