Ağazımdan kaçan hıçkırıkla biraz daha yaklaştım uçuruma. Arkamdan seslenildiğini duyuyordum ama tepki veremiyordum. Şu an odaklandığım tek şey vardı. O da şuan atlamak üzere ucunda durduğum uçurum...
" NAZ! "
Yekta'nın melodik sesi kulaklarımı doldurdu.Sanki çaresizdi yani ben öyle hissediyordum.
" Yapma!"
Ne güzel bağırmıştı yapma diye ama buna sebep o değilmiydi. Ne diye vaz geçirmeye çalışıyordu ki. Ne diye bu durumda olmamın sebebi o değilmiş gibi davranıyordu.
" Seni Seviyorum! "
" Lütfen."
" Yapma!"
Bana yalvarıyordu. Yekta Gürhan bana yalvarıyordu. Peki ya neden ? Ne için? Vicdan azabımı? Amacı vicdanını susturmakmı?
Gözlerimi kapattım ve zaten ucunda olduğum uçuruma daha çok yaklaştım. Hayatımın sonuna gelmiştim. Ve bu kesinlikle onun yüzündendi. Bana yaşattığı o büyülü anlardan sonra son son kez ona baktım. Onu seviyordum..Onu hala çok seviyordum. Bana pişman bakan gözlerinden gözlerimi çektim ve bağırdım
"BEN SENİ ÇOK SEVDİM!"
***
-Yekta GÜRHAN
-Naz DEMİR
▶Küfür içerir!
Kapak tasarım :nefsi_terbiye
Sizce bi baba bile isteye evladını ölüme gönderirmi?Bence göndermez .Henüz yaşi 18 di ama hayatın sillesi ile karşılaṣmıştı.
Ona bunu yapanlarsa en sevdikleri en güvendikleri olmuştu.
*********************************************
-Simay senmisin ?
--Evet buyurun kimdiniz?
-Ecelin! Sana çok yazık olucak küçük kız.
Kendini öldürmen için elimden geleni yapıcam..