Infront of the church stands tall, a sanctuary where souls seek solace and guidance, a lady in a white dress appeared. Araw-araw, pag patak ng Alas sais ng gabi ay may nakatayo sa harap ng simbahan para manalangin habang tinatanaw ang pabalik-balik na galaw ng malaking kampana sa bandang itaas ng simbahan. Alliya's standing peacefully- heart beats in sync with the old bells. Though, aside from watching the bell of church, her days tending the church garden intertwined with stolen glances at a young man in the village square. Her infatuation to him grows deeper like the flowers on the altar, blossomed quietly.
However the love faltered, leaving her wounded. She clung to hope - gripping it tightly amidst the silent sanctuary. Alliya's heart still whispering prayers for a revival of the once-blossoming love.
"Miharap ang hinihingi mo." she shook her head pleadingly.
"Hindi ko kaya. Please mahal kita. Ayoko!" sunod-sunod ang paglandas ng luha niya habang hawak-hawak ang kanang dibdiban dahil sa kirot na nararamdaman. Her last word almost like a whisper making me want to come close and take her pain away. But I can't! I just can't
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.