ASKERİN! |Asker'lik Arkadaşı|

Bu bir Asker Kurgusu'dur, ama bolca romantizim içerir! Texing değil, "Çeyrek Texting'dir!" Genel olarak roman şeklinde ilerlemektedir. İlk kitabımdır, ve acemi bir yazım dili vardır. Rahatsız olacaklar okumasın!

Wattpad'deki 'ASKERİN' İsimli ilk kitaptır!

*********

En son, sıra Emir Asaf'a geldiğinde kalbim maroton koşmaya başladı. Nefesim düzensizleşirken bir adım attım, ona doğru. O ise, bir anda bir adım değil bir kaç adım attı, aramızdaki mesafeyi tamamen kapattı. Hızlı refleksini kullanarak kollarını belime sardı, ve beni kendine çekti...

Benim kollarımda onun boynuna dolandığında sanki son kez sarılıyormuşcasına sıkı sıkıya sardım onu. Yüzümü boynuna gömdüğümde kokusu burnuma doldu. Derin derin nefes çektim içime, kokusu ciğerlerime işlesin diye... O da çekti kokumu içine, bunu derin nefeslerinden anlamıştım. Tabi bir de omzumun ütünde gülümseyen dudaklarından..

Hafifçe geri çekildi, ama gözleri hâlâ gözlerimdeydi. Kulağıma eğilerek fısıldamaya başladı;

"Doğum günün kutlu olsun, doğum günü kızı... Bugün sana vereceğim hediye çok özel olacak. Fakat sen bunu daha önce de duydun zaten.." Dedi, derin derin nefeslenirken içine. Daha sonra devam etti, ben erirken içten içe..

"Ben, ben bu oyuna daha fazla devam edemiyorum Feride.. Seni sev-" Onun sözlerini kesen büyük bir patlama sesi doldu önce kulaklarıma.

Daha sonra bir acı vurdu bedenimi, alevlerin içindeymişim gibi yanmaya başladı içim, soğuk soğuk terler dökmeye başladı ellerim. Ağzım şokla açıldığında Emir Asaf'ın elindeki koyu kırmızı sıvı korkup sendelememe neden oldu..

Gözlerimin önündeki Emir Asaf'a baktığımda görüntüsü net değildi, büyük bir tedirginlik ile sırtıma bakıyordu.

Son gördüğüm şey ise onun korkan bakışları olmuştu...