Duygular, acıtıyordu. Sevgi, neşe, aşk, mutluluk... Hepsinin sonucu acıydı. Benimsemişti zaten onu. Canının acımasını önemsemiyordu. Fakat her acı darmadağan ediyordu ruhunu. Usanmadan her seferinde topluyordu o, dağılan ruhu. Zamanla alışıyordu. Gittikçe de terk etti bedenini duygular. Sadece umut ve acı kalmıştı yanında. Canı her acıdığında, umut gülümsüyordu ona. Tekrar ayağa kalkıyordu o da ama umut da terk etti bedeni zamanla. O zaman yalnız kaldı işte. Artık korkmuyordu, canı da acımıyordu üstelik. Duygudan yoksun bir bedeni vardı. Hissizleşmişti...
Tek derdi vardı kızın. Yaralarını gizlemeye çalışıyordu her zaman. Ama ruhunda açılan o yaralar kapanacak gibi durmuyordu. Bekledi sadece. Yaralarının intikamını almayı bekledi...
- Su Dolunay-
"Bu kitap babası tarafından sevilmeyen ve hiç bir zaman sevilmeyeceğini düşünen kızlara ithafen yazılmıştır..."
🦋
"Şimdi ise seninle önümüzde bir ömür varsa bile.. Allah'tan bir ömür daha isteyecek kadar çok dua ediyorum." Dediğinde kastığım bedenim gevşedi.
Saniyeler birbirine girdi. Ben altan altan ona bakarken bir elim Polat'ın ensesine çıktı. Elim ensesini sardığında öylece bana bakıyordu.
"Seni sevmeye ömür yetmez." Dedim onu kendime çekerken.Zorlamadan yüzüme doğru eğildi. Bakışları dudaklarım ile gözlerimin arasında git gel yapmaya başlarken derin nefes aldı.
Nefesini dudaklarıma doğru üfledi.
"Sana doymaya ömür yetmez." Dedi.
🌸 Polat - Rümeysa 🌸
💗🦋
Başlangıç: 27/12/2022
Bitiş: 27/06/2023