Bu benim elimdeki tek kozdu. Ona ulaşmamı sağlayacak pek fazla seçeneğim yoktu. O benim içimde yaşadığım sessiz acıların tek çözümüydü. Ama bundan bihaber yaşamına devam ediyordu. Benim onu her saniye düşüncelerinin arkasından izlediğimi bilmiyordu. Bilmemesini ben tercih etmiştim aslında. Sonuçta bir insan ne olduğunu bilmediği bir şeye ne diyebilirki yada ne hissedebilirki? Ona karşı olan hislerim gerçek olduğumun tek somut kanıtıydı.