Güneş ve Siriüs

İnsanlar can yakar... özellikle en sevdikleriniz, bakmaya kıyamadıklarınız. Öyle bir can yakarlar ki bu can yakış düşmandan aldığınız darbeden daha çok incitir, daha çok boşluğa atar sizi. Bazen bir başkasına değişir bazen ise bir başkası için tek celsede siler sizi. Evet, bu süreçte neyin içinde olduğunuzu fark edemeden esasında kimin içinde veya kalbinde olmadığınızı ne için neleri feda edebilecek potansiyeldeyken aslında feda edilebilecek değerde bir şey olmadığını fark edeceksiniz. Zorlayacak tabi bu durum sizi. Zorlar muhakkak... Hani düşte uçurumdan düşersiniz de uçurumun sonu bir türlü gelmez, korkarsınız. çok korkarsınız... Fakat düşte olduğunuzun bilincindesinizdir de. Buna rağmen ürkmek ne kadar gülünç degil mi? İşte bahsettiğim süreç de tıpkı rüyadayken uçurumdan düşmeye benzer. Düşmekten korkarsınız ama düşmeyeceğinizden eminsinizdir. Bizleri ayakta tutan da bu emin oluşumuz degil midir zaten? Eğer kendinizden eminseniz kimin ne dediğine veya kimlerin sizi uçurumdan düşerken yalnız kalışınıza göz yumduguna aldırış etmeyin. Gerek tanımadığınız biri olur gerekse bakmaya kıyamadıklarınız, en sevdikleriniz. Zorlar başta bu durum sizi. Zorlar muhakkak...Lakin önemli olan zorluğa başkaldırmak değil midir?