Ooit wel eens stil gestaan bij de gedachte hoe een wereld eruit zou zien wanneer iedereen er hetzelfde uit zag? Op een koele dag in de zomer, precies zeven eeuwen geleden, had een meisje een prachtidee voor haar opstel voor school. Ze bedacht haar ideale wereld: een wereld waarin iedereen hetzelfde uiterlijk zou hebben. Want niemand zou elkaar dan meer op uiterlijk beoordelen: het innerlijk zou het enige zijn wat nog telde. 's Nachts, op diezelfde dag, wordt het meisje vermoord. Op een paar bloedvlekken na is er geen spoor meer te vinden van het arme kind, en ook het opstel is verdwenen. Dit is het begin van een nieuwe wereld, een wereld die er precies zo uit ziet als de wereld die beschreven was in het opstel van het meisje. Maar is zo'n wereld wel zo perfect? En waar is het meisje gebleven? Niets in dit verhaal is zoals het lijkt...