Tribün Bekçisi •22 Numara•
"Nasıl koyduk ama?" Buna bende gülmeden edememiştim. Evet, nasıl koymuştuk ama. Gururla göğsüm kabardı fakat çıkan kıyamet bu sevincimi kursağımda bıraktı.
Herkes bunu duymayı bekliyormuş gibi birden ayağa kalkıp, birbirlerinin omuzlarına sarılarak zıplamaya ve çıkardıkları formaları ellerinde sallamaya başladıklarında, gerilmiştim.
Başıma yıkılacaktı burası birazdan ve burada ölsem cesedimi bile bulunmazdı.
"LAY LAY LAY LAY LAY LAY LAY LAY! OOOOO CİM BOM BOM!" Otobüs adeta bir deprem olur gibi sallanmaya başladığında, kafamı hafifçe çıkardım ve önümdeki görsel şölenlere bakmaktan kendimi alıkoyamadım.
Baklavalar aşkına, şu an dünya da cenneti yaşıyorum diyebilirdim.
Burnumun bu hayattaki varlığını sorgulayan ve nefes almayı zehir eden bu kokuyu saymazsak tabii.
Bu fırsat bir daha ayağıma nah gelirdi, doya doya izlemeliydim. O yüzden tadını çıkarmak istiyordum ama bu koku... Gülü seven dikenine katlanırdı.
Ah, sahi...
Ben nerede miydim?
Ben tam şu an Galatasaray'ın takım otobüsündeydim.
...
Spor camiasının en illet ama bir o kadarda başarılı futbolcusu Ilgaz Ata Özmen.
İkiziyle maç günleri adeta terör estiren, Galatasaray'a iğne dahi değdirtmeyen, biraz küfürbaz, biraz da agresif Birce Yılmaz.
Ya da kısaca;
22 Numara & Dişi Aslan
