Yalnızlığın Gölgesi

"Belki de ihanetin tohumunu besleyen güvensizlikti"
elindeki fotoğrafa belki de saatlerdir bakıyordu. içini yakan ateş harlanıp daha da yakmıştı.
çayır çayır yanıyordu ama sesi çıkmıyordu.
karşısındaki soğuk bakışlar bile içinde haralanan ateşi söndürmeye yetmedi. hayatı boyunca gölgesinde kaldığı soğuk bakışlar,ilk defa ona cesaretin ışığını tuttu.
eli telefonuna gitti.
"........................."
"Şimdi mi "
".................."
"Ama o-"
"............"
kapattığı telefonun hayatını değiştireceğini bilemezdi.
hırsla çıkarttığı telefonun hattını çıkarttı.kırdı, ayağının altında ezdiğinin duyguları olduğunun farkında bile değildi.
karşısındaki adama baktı. saçları kırlaşmış,teni buruşmuştu, yılların değiştirmeyi unuttuğu tek şey bakışlarıydı.
fakat o bakışlarda ilk defa gurur vardı.
ve belki de son kez...