Gökyüzüm (Yarı Texting)

"Senin gözlerin" diye mırıldandım aramızdaki mesafeyi sıfıra indirirken. "Benim gökyüzüm" ardından dudaklarını dudaklarıma bastırdı yavaşça. Sonra geri çekildi. Elini kalbimin üzerine koydu "Senin kalbin" dedi iç çekti usulca "Benim tek evim"
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

İki çocuk vardı. Yaşama sevinci olan iki çocuk. Hayatın acımadığı iki çocuktu bunlar. Hayatın ayırdığı iki çocuktu.

İki gençti onlar. Kaderin birleştirdiği iki gençti. Genç kızın ruhu ölmüştü. Genç kızın benliği ölmüştü. Genç erkek ise korkuyordu.

İki gençte kendini kendine saklıyordu.
Çocukken Baran ile Ihlamurdu onlar,
Büyüdüler Güneş ile Dolunay oldular

Peki kader onları gerçekten birleştirmek istiyor muydu? Yıllar sonra tekrar karşılaşan iki genç vardı. Ve onları ayırmaya çalışan sayısız düşmen.
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

"Biliyor musun küçükken şarkıcı olmak isterdin. Ben ise doktor olmak isterdim. En sevdiğin renk maviydi, en sevdiğim renk yeşildi. Sonra yıllar sonra ben müzikal okulunu kazandım. Bugün fark ediyorum ki benim en sevdiğim renk senin gözlerinin mavisi. Sen gidince senin hayallerin kalmıştı bana. Bende senin hayallerini topladım ve kendi hayallerim yaptım..."
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-