ÇOCUKSU

Ruhum, acıların derin enkazları altında ezilerken bulmuştu beni.
Gök, yüzünde şekillenmiş, fırtınalar, gözlerinde var olmuştu.

Onun yanında mutluluğun kanıma karıştığını, damarlarımdan geçip kalbimi mükemmel bir ritimle attırdığını hissetmiştim ilk kez.

O benim kaçmaktan yorulup sığındığım ilk duraktı. Fakat, o durak benim için en yanlışıydı.

Yalnızlığımla dolu tuvale, en büyük fırça darbesini o vurmuştu.

Onu sevmek intihardı. Tavandan sarkan ölüm ilmeğini kafama o geçirmişti. Ayaklarımın altındaki tabureyi ise ben bile isteye itmiştim.

Çünkü onu sevmek böyle bir şeydi; Onu sevmek ölümdü. Onu sevmek çaresizlikti.

Ve ben ölümü, onun güzel yüzü aklımda, ruhuma ilmek ilmek işlenen anılar ve bir tebessümle karşılamıştım.

Çünkü onu sevmek böyle bir şeydi; Çünkü onu sevmek, sadece ondan yadigar bir içki şişesi, ve birkaç sigaraydı.