KAR TANELERİNİN MEZARI

Anlatılmamış gerçeklerle yüklü kara bir bulut göğü titrettiğinde geceden kopan yıldızlar toprağa gömüldü. Maskelerin altındaki çirkin yüzler dışında kimse bilmiyordu ölü yıldızların can yakan yalan tohumlarına dönüşüp yeniden yeşereceklerini.
Dipsiz bataklıklara ektiğimiz ölü yıldızlar tek tek yeşeriyordu işte.
O andan itibaren beklemek, daha fazla yıldız öldürmek daha fazla yalan yeşertmek demekti.
Gökyüzüne veda eden her bir kar tanesi de en az yıldızlar kadar ölüydü aslında.
Peki onlar?
Rastgele birkaç son vardı onların hikayesinde.
Suçlular, kötüler, mağdurlar ve kurbanlar zaman zaman değişiyordu.
Ama kadın tüm sıfatları barındırıyordu ruhunda.
Öte taraftan adam bunlardan hiçbiri değildi.
Önemsizdi tüm detaylar. Rastgele birkaç sondan en kötüsü buldu ikisini de.
Bu hikâyede, bütün mümkünler son derece imkansızdı.
Çünkü adam binlercesini barındırırken ruhunda, kadının teni kar tanelerine mezardı.