Story cover for Dökülmeyen Gözyaşları by KivircikSacliBilge
Dökülmeyen Gözyaşları
  • WpView
    Reads 44
  • WpVote
    Votes 6
  • WpPart
    Parts 1
  • WpView
    Reads 44
  • WpVote
    Votes 6
  • WpPart
    Parts 1
Complete, First published Mar 29, 2015
"Hava California'da yine çok soğuktu. Kar yağmıştı. William kalabalığın arasında yürüyordu. William yaklaşık 15 yaşlarında, 1.60 boylarında sarışın bir çocuktu. Kendini bildi bileli ailesi yok. 10 yaşında yetimhaneden kaçmış. Gerçek soyadını bilmiyor."Shakespeare" diyor kendine. William "Shakespeare". Bu soyadın sebebi yine birgün çöpte yemek ararken bulduğu bir kitap. William Shakespeare ismini görüyor kitapta. ;Çok hoşuna gidiyor ve kendi de Shakespeare'i kullanmaya başlıyor kendince."...
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Dökülmeyen Gözyaşları to your library and receive updates
or
#908ölüm
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Masumiyetin Sonu  (La fine dell'innocenza)  cover
ELİT KIRO | TEXTİNG cover
Mafyanın kızı cover
ZORUNLU HAYAT cover
DOLANDIRICI (texting)  cover
Üstü Kalsın |  texting cover
Berdel(+18)  cover
Revenge Love ❤️‍🔥 #İsfad  cover
ünlü cover
Ay'ım, Güneş'im, Peri'm | Texting.  cover

Masumiyetin Sonu (La fine dell'innocenza)

31 parts Ongoing

"Burası... benim evim değil," diye fısıldadım, sesim titrek ve zayıftı. Massimo hafifçe başını bana yaklaştırdı, gözlerini yüzüme sabitleyerek beni inceledi. "İtalya'ya gidene kadar burası senin evin," dedi, sesi yumuşaktı ama arkasında sert bir kesinlik vardı. "Yeni hayatına hoş geldin, piccola mia. (Küçüğüm)" "Evime gitmek istiyorum," dedim, boğazımdaki düğümü bastırarak. Massimo hafifçe gülümsedi ama bu gülümseme eğlenen birinin gülümsemesi değildi. "Aslında seni zaten yanıma alacaktım..." dedi ve başını hafifçe yana eğerek beni süzmeye devam etti. "Ama duymaman gereken şeyleri duydun, Amore mio (Sevgilim). Bu yüzden, her şey benim için daha da kolaylaştı." "Benden ne istiyorsunuz?" dedim, sesim hala titriyordu, en azından konuşabiliyordum. "Size istemeden bir şey mi yaptım? Bakın, özür dilerim. Ne yaptıysam pişmanım. Lütfen... bırakın gideyim." "Gitmeyi artık unut, bella mia (Güzelim.)" Nefesim kesildi. "Bundan sonra burada, benim yanımda olacaksın," diye devam etti. Parmağını hafifçe çeneme dokundurup yüzümü kendisine çevirdi. Gözlerini gözlerime kilitlemişti, kaçmamı istemiyordu. Kaçamayacağımı biliyordu. "Ve yakında..." Gözleri karanlık bir ateş gibi parladı. "İtalya'da, yeni bir başlangıç yapacağız." İtalya... Yeni bir başlangıç mı? Boğazımdaki düğüm daha da sıkılaştı.