VEBA

Hafızamı hatırlamak için günlerdir çırpınıyordum. Kimdim ben, neredeydim? Neden bu eve hapistim ve neden ölüm kokan bu adam her günümü mahvedeceğine ant içmiş bir şekilde bana zarar vermekten çekinmiyordu?

Ben ne yapmış olabilirdim?

Ne yaşatmış olabilirdim?

Kim olduğumu bile bilmiyordum.

Neyin günahını ödüyorsun Vera?

Sen gerçekten Vera mısın?

Sen bu insanlara ne yapmış olabilirsin?

Her gün acımadan bana eziyet çektiriyordu. Beni merak eden bir ailem olduğuna emindim ve de bir o kadar da güzel bir çevrem.

Hepsi neredeydi?

Neden hiçbiri bana ulaşamıyordu.

Söylesene, sen nasıl bir adamsın?

Karşımda duran ve öfke dolu bakışlarla beni iğrenircesine izleyen bu adam, arkamda duran aynaya bakışlarını çevirerek nefretini iliklerime kadar hissettirecek şekilde fısıldadı.

"Bak şu aynaya, iğrenç ötesi haline tükürmek için her gün fırsat sunuyorum sana. Biliyorsun ki bu güce sahibim, daha doğrusu öğreneceksin. Sana acıyla öğreteceğim her şeyi. Söz veriyorum lağım faresi, ölümün benim kollarım arasında olacak. Ama önce bana yaşattığın her şeyin bedelini teker teker ödeyeceksin!"