"Miesha.." Adımı söylediğinde herşeyi bir kenara bırakıp onu dikkatlice izledim ve kafamı sakladım. "Benden sana kötülük gelmez." Adımları yaklaştıkça,dahada dayanamaz bir hal alıyordum. "Benimle ol. Beni bırakma." Kendimi tutmaya çalışsamda gözyaşlarıma engel olamadım. Bir kez daha yerimden kalktım. Attığım her adımın ardından o da adım atıyodu. Adımlarım hızlandıkça dahada yakınlaşıyodu. En sonunda önüme atıldı ve beni tutup gözlerine kenetledi. İşte tam bu noktada ona nasıl karşı gelirim bunu bilmiyordum. "Bırak.." Diye fısıldadım... Onu ilk defa böylesine çaresiz görürken. "Sen bana tanrının hediyesisin Miesha,adeta adın gibi. Ve ben,tanrının hediyesini geri çeviremem."