Şafağın Gardiyanı

Açlık olsa semâlar yiyecek ve yağmur yağdırırdı. Yoksulluk olsa, toprak zenginliklerini gün yüzüne çıkarırdı. Mutsuzluk yayılsa gökler bizzat seslenirdi. Tek yasak şey cazibeye teslim olmaktı ama o yolun mührü çoktan açılmıştı.

Herhangi bir amacı olmaksızın sefalet içinde yaşayan muallim Odeth Zennor, yaşama amacını öğrenme uğruna zorluklar eşliğinde meskenine gittiği falcıdan kaderinin Domitianus Şatosu ile kesiştiğini öğrendiğinde şaşkınlıktan dilini yutarken, mantıklı yanıyla saf yanının tartışması nihayetinde umutlarını pek de yüksek tutmadan son metelikleriyle şato bölgesinin sınırlarına ilk adımını atar. Tuhaf bir şekilde tecrübesiz ve de cahil olduğunu söylemesine rağmen ilk gününde Konsül Antonius Caturix Domitianus'un tek uşağı olan Odeth, ya şatonun birtakım sırlarıyla birlikte kendi karanlık geçmişine dair bazı gerçekleri keşfetmek zorunda kalacaktı ya da öğrendiği ilk gerçek karşısında kaçıp gidecekti.

Ne yazık ki tercihini yaptığı esnada seçiminin daha da farklı sonuçlara yol açacağını bilmiyordu.

"Beraber yok olalım, Anna. Beni ardında bırakma."