karanlıkların kızı olan duman ve karanlığı evi bilen kara şimşek tek bildiğim kendimi özgürlüğe bıraktığım. nereye gittiğimi bilmeden yalnızca gidiyorum,hatta yaptığım hızı sayarsak uçuyorum . motorla o hızda üzü. bir süre ilerledikten sonra kendimi bir uçurumun kenarında buldum . büyük boş bir alan ,iki Yanım karanlık orman,tam karşım sonu görünmeyen uçurum. işte bu tam olarak istediğim. uçuruma baksam karanlık ,ormana baksam karanlık, gökyüzüne baksam. oda karanlık ilerisi bilinmiyor bilinmekte istemiyor gibi. ama o karanlıklarda beni kendine çeken birşey var ,tek sorum hangisini seçmem gerektiği.