Peter is eind dertig. Zo'n dertien jaar geleden is er op een gewone dag een wildvreemd kindje in zijn armen gedrukt. Sinds die ene dag heeft hij de taak op zich genomen om voor het kindje te zorgen. Peter heeft het meisje opgevoed alsof het zijn eigen dochter was samen met toen nog zijn ex vriendin. Nu woont Peter met zijn vrouw Carmen en hun 'dochtertje' in een kast van een huis- net buiten Eindhoven. Nu Noa bijna zestien word is het de tijd om alle geheimen die ooit zijn verzwegen boven water te krijgen, alles zal in één klap duidelijk worden als Noa de brief van haar echte moeder zal lezen. Maar Carmen en Peter willen hun leven zoals het nu is niet kwijt, want ze kennen Noa. Noa zal alles willen achterhalen. Maar misschien moet je gelukkig zijn wat je nu hebt en je leven leven zoals nu is en niet achterom kijken in het verleden, maar je focussen op de toekomst. Maar dat wil Noa niet. De brief is een verhaal over vrijheid en grenzen, over familie en vrienden. Soms moet je dingen gewoon accepteren zoals ze zijn. Dankzij Noa zijn Peter en Carmen die net uit mekaar waren, weer bij mekaar gekomen en nu hebben ze een liefdevol gezin, maar of het gezin bij mekaar zal blijven als Noa de brief van haar moeder zal lezen, dat is nog de vraag... © MaritValk/2015