SAKLAN. - CHAELISA
  • Reads 177
  • Votes 46
  • Parts 5
  • Reads 177
  • Votes 46
  • Parts 5
Ongoing, First published Jan 21, 2024
Dünya Taklitçilerin istilası altında kalmıştı. Dünya nüfüsunun yarısını yok ettiler ve geride hiç birşey bırakmadılar. Hayatta kalanlar Taklitçilerin olmadığı tek yer olan San Marino da ki küçük kulübelerde yaşamaya çalışıyorlardı. Çoğu yakınlarını kaybetmişti. Park Chaeyoung gibi. Chaeyoung ve Rose birlikte kaçarken taklitçiler Rose'yi avlamış, ikizlerden hayatta kalan sadece chaeyoung olmuştu. Sevgilisi Lalisa ile San Marino'ya sığınan chaeyoung bir anda Lalisa'nın kaybolduğunu gördü, 3 gün boyunca kimse Lalisa'ya ulaşamadı. 4. Gün Chaeyoung elinde erzakla Lalisa ile beraber kaldıkları kulübeye döndüğünde Lalisa'yı et pişirirken buldu ve hemen kosa kosa sarıldı. Sofraya oturduklarında Lalisa Chaeyoung'un önüne bir tabak etli yemek bıraktı. Ama kokusu ve rengi çok garipti. Bunun üzerine Lalisa "Yemeğini neden yemiyorsun Chaeyoung? Onu senin için yaptım" dedi. Chaeyoung tam "Bunun kokusu.." diye cevap verecekken yere yığıldı ve kendini ikiz kardeşinin öldüğü o yolda kanların arasında buldu. İlk başta Rose'yi tanımadı, uyarısını umursamadı. Ama Rose bir anda yolun karşısına "SANA UZAKLAŞMANI SÖYLEDİM PARK CHAEYOUNG" diye bağırdığında karşısındakinin kardeşi olduğunu anladı ve yaşadığı şaşkınlığın ardından aniden tekrar kulübede gözlerini açtı. Karşisinda Lalisa'yı parlayan sarı gözlerle ona bakarken görünce kardeşinin haklı olduğunu anlamış ve var gücüyle sığınaklara doğru koşmaya başlamıştı. Çünkü Park Chaeyoung'un soy adını kimse bilmezdi.. O sarı gözleri ise en son kardeşini diri diri yiyen taklitçide görmüştü.
All Rights Reserved
Sign up to add SAKLAN. - CHAELISA to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
KOD ADI: GÜNEŞ  by RapunzelSeviyor
35 parts Ongoing
[|Arkadaşlar kitabı bir yayınevine gönderdim ve geri dönüş bekliyorum. Değerlendirme için de kitabı baştan sona düzenlemeye alacağım. Bölümler gelmeye devam edecek ama net bir tarih vermem şu an mümkün değil. Oy ve yorumlarınızla destek olursanız çok mutlu olurum.|] "Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"
You may also like
Slide 1 of 10
İtalyan Mafya mı? cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Sahtekar  cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Kayıp Şehir Anka cover
ÂFİTAP cover
Aysu(Gerçek ailem) cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
KOD ADI: GÜNEŞ  cover
MAHKUM cover

İtalyan Mafya mı?

38 parts Complete

Alya numara sallar, numaranın İtalyan mafyasına ait olduğundan habersiz yazmaya başlar.