Sabah uyandı... Yanağına esen tuhaf bir esintiyle önce bir irkildi. Bu yaz ayının en sıcak gününde böyle soğuk bir esintiyle karşılaşmayacağını uykudan afyonu patlamadan önce bile sezmişti. Çapaklı gözünü esen tarafa, pencereye doğru çevirdiğinde gökyüzünü kaplayan o kara bulutları fark etti. Ve o bulutlar... O bulutlar, hiç bir zaman görmediği günlerin karası kadar, asıl dostların kendini süper kahraman ilan edeceği günleri getirmekte, nefes alamadığı yer kürede, uzağımızdakilere yön vermekteydi... Bedenlerimiz için o kara bulutlar gerekliydi.