ZİNCİR

Öldür koş dediler öldürdüm koşuyordum.

Bir sokağ'a daha girdim. Bu sokak'ta tek bir sokak lamba'sı vardı.
Sokağın Bir tarafı karanlık, bir tarafı aydınlık'tı.
Bu soğuk'ta bir insan donabilir'di ama ben alev alev yanıyor'dum.
Sert rüzgar gözleri'mi yaktığı için önü'mü bulanık görüyor'dum.
Daha hızlı koşarak, sokağ'ın karanlık taraf'ına geldim. Kulaklarım'da bir uğultu vardı Ağır derecede çınlıyor'du.
"Dur"bir erkek sesi adımlar'ımı yere ok gibi sapla'dı.
Arkama dönmeden,"kimsin"diye bağır'dım.
"Kaç kurtul zincir öldürülcek'sin, seni esir ettiler ama kurtulma şansın var kaç kurtul!"
Sesi'ni çok net duymasam'da zincir demesi defalarca kulağımda yankı yaptı.
Arkamı döndüm, sokağın aydınlık tarafında'ydı ben ise karanlık...