Edgar nie mógł pozbierać się po stracie dwóch ważnych osób do teraz. Jedyną osobą, która go utrzymywała przy życiu to jego kuzynka, Colette. Przez wszystkie lata w liceum i podstawówce był dręczony i wyzywany, a to tylko go dobijało. Lecz po kilku latach nie wiedział, że po ,,walce" napotka tego samego ciemno-granatowo włosowego chłopaka, a właśnie taka wpadka i jeden mały krok może odmienić wszystko.
☽
- To tak jakby słońce napotkało księżyc - uśmiechnęła się i na mnie spojrzała - w dobrym znaczeniu. Księżyc był samotny i zawsze był wyzywany przez wszystkich, a słońce go chroniło i pocieszało, oraz dzięki niemu księżyc był w stanie się uśmiechnąć.
- To ja jestem tym księżycem? - spytałem.
- Tak, a on tym słońcem.
☀︎︎
#1 Fangar - 20.03.2024🫶🏻
Anon llega al instituto volcano un año antes que el juego original debido a cierto conflicto que tuvo en su anterior escuela fue transferido hasta el otro lado del pais esperando pasar desapercibido como una sombra de la cual nadie debe de saber de su existencia hasta terminar con sus estudios para su fortuna o desgracia esto no va a suceder llevándolo a vivir todo aquello que detesta y eso es experiencias amorosas y afrontar sus problemas mentales y existenciales y en el camino ayudando a los demás