MAYRA

Eve vardığımda ses çıkarmadan odama girdim, ışığı açtım, kapıyı kapattım.
Arkamı dönüp yatağıma yatmak için giderken gözüme bir zarf çarptı. Yatağın tam ortasında kahverengi bir zarf vardı. Ben odamda değilken biri odama girip bu zarfı mı koymuştu? Pencereye baktığımda açık olduğunu gördüm. Biri penceremden odama girmiş, yatağıma bu zarfı koymuştu. Biri odama girmişti!
Vücuduma korku yayılırken yaralı bacağımın izin verdiği hızla pencereye ilerleyip dışarıya baktım. Bedenimdeki ürperme zaman geçtikçe daha da artıyordu. Gözümü etrafta gezdirmeye başladım ama görünürde hiçbir şey yoktu.
Açık olan pencereyi kapatıp yatağıma oturdum ve zarfı ellerimin arasına aldım. Zarfın üzerinde bir şey var mı diye bakarken arkasında ki küçük çiçek mührü gözlerime ilişti. Umursamadım. Hemen zarfı açtım ama içindekileri çıkartmamla girdiğim şok ellerime de yansımış olmalı ki elimde tuttuklarım bir anda yeri boyladı.
Kafamdaki sorular ve tüm vücudumu esiri altına alan korku saniyeler geçtikçe artıyordu. İçinde dram dışında hiçbir şey olmayan hayatım şuan başka bir duyguyu karşılıyordu. Korku. Hem de iliklerimin en dip noktalarına, beyin hücrelerime kadar.
✩
✩
✩
Sıradan ve ona göre sıkıcı bir hayat yaşayan Mayra Erçetin, birgün odasında yatağının üzerinde bulduğu zarf ile artık bazı şeylerin açığa çıktığını düşünür ve zarfı kimin koyduğunu soruşturmaya başlar ama bunu yaparken başına neler geleceğinden, ondan saklanan gerçeklerden haberi yoktur. Bunu yaparken öğrendiği en büyük şey ise aslında hayatının bir zarf uğruna değişmemesidir.
Çünkü onun kaderi doğduğu gün sahiplenilmiştir.