Człowiek, który nigdy nie żył. HGSS

"Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje, nie jest jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie.
Tak i więc trwają: wiara, nadzieja i miłość - te trzy, z nich zaś największa jest miłość.
Połóż mnie jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu,
bo jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana."

Severus Snape przeżył bitwę o Hogwart, ale w zasadzie to nigdy nie żył. Nie miał życia, jako dziecko, dręczony przez rówieśników i ojca, ani jako nastolatek, nieszczęśliwie zakochany i wyśmiewany przez innych. Śmierdział piwnicą i bardzo chciał wreszcie poczuć się ważny i zaakceptowany. Wtedy popełnił najgorszy błąd życia, odbierający mu sen, radość i sens życia przez kolejne dwie dekady.
Hermiona zaś żyła pośród książek i swoich ambicji, które ściskały ją za gardło.
Żadne z nich po wojnie, nie umiało odnaleźć siebie, gdy skończyły się trudne zadanie, skończyło się też ich podparcie swojego "ja". Dupek z lochów i Panna-wiem-to-wszystko mają więcej wspólnego niż myślą.