-Hiç aşık oldunmu? +evet,sence nasıl bu hale gelebildim. -Üzgünüm ama bundan sonra burda kalmak zorundasınız bayan dünya. Diyerek ela gözlerimin içine hüzünlü bir şekilde baktı.Benim hikayem mutlu sonla bitmicekti bir masal da yaşamıyorum her masal gibi mutlu sonla bitmicek beninkisi. Burda her gün çıkacağımı söyleyip sonra vazgeçtik deyişlerini dinliyordum.Yıllarca yazdığım günlüğümü masanın üzerine bıraktım.Ve ben aşkıma kavuşuyordum bügün o gündü.İçimde burukluk ve hüzün vardı bir anda hiçsizleşmiştim her şey benim suçumdu ve ben bedelini fazlasıyla ödemiştim bana koydukları teşhiste ki kişi değildim ben.Herşey gerçekti.Ben ŞİZOFREN değildim. Olamazdım ama artık bunun bir önemi yoktu.Ruhum özgürdü artık. ©Tüm hakları saklıdır