KUZGUN VİSAL

Güçlü bir hafızanın sana getirdiği zorluklardan bihabersindir ve bu özelliğinle göğsünü gererek yürümeyi oldukça iyi bilirsin. Görünmeden kamburuna konulan yüklerin ağırlığını ise çok sonradan fark edersin.

İş işten geçeli çok fazla olmuştur ve güçlü bir hafızanın cehennemden beter bir lütuf olduğunu, acıları güçsüz vücudunda acımasızca hissedince anlayacaksındır.

"Koş Maysa, hiç durmadan. Özgürce koş."

Söylesene küçük Maysa, sen artık koşuyor musun? Hiç durmadan mı, özgürlüğü bütün uzuvlarında hissederek mi?

Kafesinde huzurla beklerken omzuna bırakılan aile mirası adı altındaki yük ağırlığının karşısında da özgürlüğe koşar gibi rahatça koşabilecek misin, yoksa küçük bir çocuk gibi kafesinde saklanmaya devam mı edeceksin?

𖤍

"Her şeyden kısıtlanmış bir çocuğu özgür bırakmak istemek, ona yeni bir hayatın da var olduğunu hissettirmektir. Sıfırdan hiçbir şey bilmeyen bir çocuğun yeniden okul hayatını deneyimlemesi gibidir."

𖤍

𝐊𝐨𝐬̧ 𝐌𝐚𝐲𝐬𝐚, 𝐡𝐢𝐜̧ 𝐝𝐮𝐫𝐦𝐚𝐝𝐚𝐧.
𝐎̈𝐳𝐠𝐮̈𝐫𝐥𝐮̈𝐠̆𝐞.