~elf "el alem umurumda değil. arkadaşlarım nerede?!" kafasını yana düşürüp güldü. "söyledim ya, öldüler." kaşlarımı çatıp sinirle yüzüne bir yumruk geçirdim. belki de çok fevri davranıyordum, ama arkadaşlarım söz konusuydu. "sikerim korku evinizi de sizi de! eğer söylediklerin gerçekse sonunuz da onlar gibi olur, duydun mu?!" patlamış dudağını tutarak bana döndü. "ellerini mi bağlamalıyım? neden zoru oynuyorsun jisung?" sıktığım yumruklarımı daha da sıkarak sinirle baktım yüzüne. gülmemek için kendini zor tutuyor gibi görünüyordu. "siktir, çok sevimlisin.. dudağımı patlattın ama çok tatlısın.." derin bir iç çektim. "bundan fazlasını yapabilirim." "lütfen bu hevesini yatakta göster güzelim." kaşlarımı çatıp 'ne diyor lan bu?' dercesine bir surat ifadesi takındım. "saçmalama istersen. çıkmak istiyorum." tekrar bana yaklaşıp eğildi yavaşça. "o kadar savaş verdin. son oyunu görmek istemez misin?" bir adım geriye gidip "sadece çıkmak için. göster." dedim. sırıtıp geriye çekildi, cesetlerin yanında duran sandalyeyi aldı ve tam karşıma koyup oturdu. "dans et."All Rights Reserved