ÖLÜMÜNE SEVDA

...

"Bir daha böyle bir saçmalık yapmayacaksın Karayel, duydun mu beni!?" gür sesiyle neredeyse karagahı inletecek derecedeydi. Gözlerimi yere indirerek cevapladım "Bir daha olsa bir daha yaparım komutanım, boşuna bana laf söylemeyin ben bu yola canımı veririm. Hiçbir şey bana engel olamaz! " sesim onun gibi yüksek çıkmadı çıkamaz zaten o benim üstüm ama sesimden bu konuda taviz vermeyeceğim açıkca belliydi. "Sevdiklerin ya da seni sevenler onlar ne olacak? Bu kadar kolay mı onları arkanda bırakmak? " yerdeki gözlerimi gözlerine diktim. Boğazımda bir yumru oluştu, yutkunarak gidermeye çalıştım "Kimse beni sevmesin komutanım. " sağ elini anlına yaslayarak ağzının içinden "o kadar kolaydı ya" diyerek kendince sessizce söylediğini sandı. Ama duydum. Hep olduğu gibi yine onu ben duydum.

...