"Uzay, kanlı yaraların zamanla kaybolduğu ıssız bir vahşi doğadır. Belki gökyüzündeki yıldızlar bu yaraları hatırlıyordur." -------------- "Başyüce Thulanus bizim atamızdı. Tüm Thalonları biraraya getirerek Büyük Thalon Devleti'ni kurdu. Bir gün ava çıktığında gökten altı tane sarı kıvılcımın birbiri ardına düştüğünü gördü. Bu kayan kıvılcımların Astrid'ten yere düştüğünü anladı. Kıvılcımların yanına yaklaştığında, onların parlak birer ok olduğunu anladı. Bu okları topladı ve hepsini teker teker oğullarına paylaştırdı: Nur, Yel, Od ; Gök, Dağ, Su... Bu oğullar tarihe adını yazdıramadı, neslini devam ettiremedi. Zamanla yitip gitti ve geriye..." Elini yere götürdü ve bir avuç kuru toprak aldı. "Bu kum kaldı." Kumdan hallice kuru toprağı yere döktükçe çıkardığı dumanlar Thinas'ın anlattığı hikayenin üstünü örtüyordu. Johan ilgili bir şekilde Thinas'ı dinlemeye devam ediyordu, başka ne söyleyeceğini merak ediyordu. "Biz o oğullara bakmadık, büyütmedik." --------------