LOTUS ÇİÇEĞİ

KİTABIN YAZIM SÜRECİ 20 HAZİRAN TARİHİNDEN SONRA DEVAM EDECEKTİR✨

Savaş, bu kelimenin çoğumuza pek hoş şeyler anımsatmadığına eminim. Sözlüklerde ki anlamını hepimiz biliriz, koruduğumuz değerler uğrana verdiğimiz çaba..

Değerler değişir. Bir doktorun hastasını kurtarmak için ölümle olan savaşı, bir öğretmenin gencecik fidanlar solmasın diye cehaletle olan savaşı, bir askerin özgür ve hür olmak pahasına düşmanlarıyla olan savaşı. Doğumumuz bile bir savaştan farksızken bunu nasıl göz ardı edebiliriz ki?

Daha küçük bir kız çocuğuyken babamın yokluğuyla savaşmayı öğrenmiştim. Boğazımda bir yumru, gözpınarlarım her an akmaya hazırdı. Müsaade etmedim. Büyüdüm sonra, hayata karşı savaşmayı öğrendim. Hedeflerim ve ideallerim uğruna savaşmayı öğrendim. Düştüm, kalktım tekrar düştüm yine kalktım. Pes etmedim, edemezdim. Sözümü çiğneyemezdim.

Girdiğim her savaşta galip geldim, bazen kendimi kaybettiğim oldu, bulmam vakit alırdı ama yolumdan şaşmadım. Ta ki kalbimi kor alevlerde dağlayan o ateşe düşene dek. Neydi bu nasıl bir
ateşti anlamadım. Kaçmak uzaklaşmak istedikçe en dayanılmaz acılara mesken yapıyordu yüreğimi, Durup kendimi akışına bıraktığımda ise bir ilaç gibi yaralarımı sarıp sarmalıyor her bir zerremi tutkuyla kendine bağlıyordu.

Aşk'tı bu, savaşarak kazanamayacağım tek şey.

" Aşka karşı savaşamazsın. Yanarsın, yanarız."