saçımı okşadı, başımı bacaklarına doğru koydu. Hafifçe eğildi, dudaklarıma küçük bir öpücük kondurdu. Ben, küçüklüğümden beri bir hastalık mı, yoksa huy mu bilmiyorum ama uyuduğumda ortamdaki bütün sesleri duyar, bana dokunulduğunda hissederim ama tepki veremezdim. Sonra Ege, boynumun üstünde ellerini gezdirdi ve sakin bir sesle şu cümleleri söyledi: "İyi ki seni buldum, minigim. Yıllardır kimsenin dokunmadığı tenime sıcacık ellerin lütfeti. Onlarda beni, bende onları, hatta seni istedim tatlım. Hep benim ol, hiçbir yere gitme..."
Yıllar önce evlat edinilmiş ve bunu çok sonradan öğrenen edebiyat öğretmeni Ekin Susmaz. Kimsesiz olduğunu düşündüğü bir şehit çocuğun koruyucu annesi olur. Evine aldığı çocuğun 6.yaş gününde birden babası çıkagelir...