Papatya tarlası...
İlk görüş, ilk izlenim, midende uçuşan o aptal kelebekler, delice çarpan kalp, bırakmayı unuttuğun nefes, terleyen avuç içlerin, işaret parmağına doladığın bir tutam saç, yüzünü kaplayan tatlı tebessüm, aklından geçen milyonlarca soru ama hiçbirini soramamak... Aşk böyle bir şey demi? yaşayanlar genelde bu şekilde anlatıyor da. Ben, zihnimde papatya tarlasını canlandıran sarı gözleri gördüğümde, sözü edilen hislerin hiçbirini yaşamadım ama... nasıl desem... tanıdık geliyor. Garip, biliyorum ancak bu yakışıklı yüzü hiç yabancılamadım. Peki güven... güven nasıl oluşur? Birisine güvenebilmek için onu yıllarca tanımak mı lazım? Sanırım güvenmek için yıllarca tanıyıp tüm sırlarını paylaşmak şart değil... öyle olsa bu kömür karası saçlara sahip olan çocuğa güvenmezdim.
******
İmkansız aşk, ihtiras, az miktarda dram ve bolca kahkaha UR SERİSİ Düzenlediğim Bölümüyleriyle Her CUMA akşamı Wattpadda
....
Beraber Aşkın Tanımını Bulmaya Ne dersiniz????