"Pierwsza szansa miłości" | dylogia "szans miłości" #1

Jolie od dwunastego roku życia cierpi na tanatofobię. Zręcznie pomija temat zmarłych bliskich, unika szpitali i cmentarzy, których panicznie się boi, a w ciągu ponad czterech lat, które minęły od śmierci jej mamy, nie była na ani jednym pogrzebie. Jednak mimo starań, fobia niejednokrotnie przeszkadza jej w codziennym życiu, odbierając raz za razem po trochę chęci do życia. Nie raz o poranku budzi ją głos, mówiący, że jej życie nie ma sensu - i tak przecież umrze. Brak chęci Jolie do wstawania w takie dni, które zdarzają się niepokojąco często, prowadzi do jej licznych nieobecności w szkole. Aby zdać, dziewczynę czekają cztery miesiące pilnej nauki. Choć to i tak za mało.

By przejść do następnej klasy, dyrektorka liceum każe jej zapisać się do szkolnego kółka instrumentalnego.

Tymczasem Carson jest młodym pianistą, wydaję się, że bez problemów w życiu, których w rzeczywistości jest dużo więcej, niż mogłoby się wydawać. Chłopak nie ma problemów z nauką, jednak do wymarzonych studiów na Curtis Institute of Music każdy punkt jest cenny. Tak się składa, że mogą mu je zapewnić między innymi lekcje, które ma dawać Jolie.

Ta dwójka od dawna za sobą nie przepada, jednak dziewczyna ma coś, czego potrzebuje chłopak, i na odwrót. Czy zatem niechęć do siebie nawzajem okaże się większa, niż cel?