Bir Sır Gibi

-Eee kardeşim, hazır mısın?
Bu kolyeyi yapanın bin belasını versin öncelikle, teşekkürler.
İyiki bir kolye takmasını istemiştim. İki saattir kıvrandırıyordu beni, hoşuna gidiyordu!

Yinede sakinliğimi koruyarak üzerimde ki yeşil elbiseyi düzeltirken ayağımda ki topuklu çizmelerin boy farkını en azından biraz olsun azaltmasına seviniyordum, aynada ki yansımadan ona baktım
-Bana şöyle seslenme!

-neden? Kardeşim değil misin?
Kardeşmiş, hah!

-ben senin hiçbir şeyin değilim!
Elleri kışkırtıcı yavaşlıkta belimi kavrarken beni kendine çevirdiğinde yutkundum.

-O zaman herşeyim olmaya kendini hazırlasan iyi olur.. ♡