I'm in Him~I'm in Her
  • Reads 191
  • Votes 4
  • Parts 7
  • Reads 191
  • Votes 4
  • Parts 7
Ongoing, First published Apr 01, 2015
Isang babaeng hindi kayang kalimutan ang kanyang nakaraan. Gabi-gabing umiiyak at dinaramdam ang sakit. Bawat kilos na gagawin ay nagpapaalala sa bawat masakit na nangyari.

Isang lalaking kayang makuha ang lahat ng gustuhin. Inaakalang nasa kanya na ang lahat at syay kuntento na. Isang lalaking walang pakialam sa nararamdaman ng mga babae. Ngunit pakiramdam nya may kulang pa. Walang taong nagmamahal sa kanya.

Paano kung isang araw ay nagising nalang sila sa katawan ng isat-isa? Makaktulong ba to na masulusyonan ang problema nila, o mas gagawin lang nitong komplekado ang lahat? O di kayay tulay ito sa kanilang pagiibigan?
All Rights Reserved
Sign up to add I'm in Him~I'm in Her to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.