"ihanet" diye boşuna söylemiyorum birşeyin değerini veyahutta güzelliğini o şeyi kaybettiğinde anlarsın. Yanlış kararlarımız bizi yanıltabilir ve herşey altüstte olabilir, hatta bu yaşantını bile etkileyebilir. Çok komik biliyorum ama ben kuşumun ölümüyle tüm umutlarımı kaybettim, elimden tutupta yanımda duran olmadı. Biri çıkıpta "umudunu kaybetme" diyemedi, belkide ben görünmezdim görünmüyordum. Yada taktığım şeyler onlara bir dert gibi gelmiyor da olabilir. En sevdiğin şey bile gözünün önünden kayıp gider ya geride kurtarması mümkün olupta kurtaramayanlardanım ben. O şey için gecelerce ağlayıp hiçbişey yapamamak bir "çaresizlik" olabilir. Ama eğer en sevdiğim şeyi kaybettiysem ve buna ben sebep olduysam buna "ihanet" derim...