Hızlıca yatağımdan fırladım ve alarmı kapattım.O kadar uykum vardı ki ! Öğlenci olmama rağmen uykuya o kadar hasrettim ki şimdi. Alelacele üstümü giydim, annemin odasına baktım uyuyordu onu uyandırmadan sessizce çıkıverdim odasından. Mutfağa gidip kendim için atıştırmalıklar hazırladım. Çantamı dün akşam fırlattığım yerden bulup , içine bugün ki derslerden olan kitapları yerleştirmeye başladım . Geç kalıyordum, zaman aleyhime hızla akıp giderken lanet olası Kimya kitabını bulamıyorum . Sinirleniyorum hem de oldukça fazla .
Lanet olası o çakma sarı kimyacının suratını çekmek istemiyorum ama yok işte !
Duvardaki saate baktığımda otobüsü kaçırmamak için mecbur evden çıktım. O kadar hızlı hareket ediyordum ki. Çoraplarımı farklı giydığimi ayakkabılarımı giyerken fark ettim ama degıstırmem için zamanım yoktu. Çantamı sol omzuma takıp , kapıyı kapattım .
Derin nefes al , Hilal .
İlk ders matematik.
Sakin ol , Hilal .
Kimya kitabı kayıp .
Kimya dersine girme , hilal .
Tuğçe ne yaptı, acaba ?
Tuğçe'yi ara , Hilal .
Hiçbir sey yapma , hilal .
Otobüse koş !
Otobüse koş Hilal
Nasıl koştuğunu bilmeden durağa geldim . O kadar kalabalık insanların arasından gelen giden arabalara bakmaya başladım. Ve evet gelıyor ! Başlasın mesai !
O kadar insanın arasından tıkış tıkış otobüse binmeye çalışmak , eziyet .
Otobüs durdu ve yarış başladı . Otobüse binmekten başka şansım yoktu. Ölüm ve yaşam.Otobuse bindim elimi cebime attım ama ne olsun ! Akbil'im yok, boş gözlerle etrafa baktım. Napacaktım şimdi ? Bir Akbil sesi ! Ve bir ses !
" Bu sefer benden olsun güzellik " ve gelen sese bakamadan arkaya ilerledim.....