Yalnızlığın ortasında, "hiç"liğin tüm bedenimi kapladığı ve hatta beni esir aldığı şu anda, belki bir çaresi bulunur umuduyla, şu boş sokakta yalpalayarak yürüyorum. Biliyorum seçim hakkımın olmadığını, biliyorum fikirlerimin değersiz, konuştuklarımın anlamsız olduğunu.... Ve biliyorum hayata bir sıfır yenik başladığımı.... Ama hâlâ bir kazanma umudu var içimde... Hâlâ yaşayabileceğim güzel günlerin olduğuna inanıyorum. Hâlâ "kendi ayaklarımın üzerinde durursam benden güçlüsü yok !" diyorum....
Ben Lâra... Hayata daha gözlerini açmadan kaderi ailesi tarafından belirlenmiş kız... Ben Lâra... Sevdiği tek insan olan abisine yapılan işkenceye göz yumacak kadar aptal ama üvey babasından dayak yiyeceğine bile bile kafa tutabilen kız... Ben Lâra... Doğrusuyla, yanlışıyla...
Sırf kuzeni için Mardin'in Acımasız ağasına kurban edilen Larin...
Annesi için berdeli kabul eden Baran ağa...
Kuma yoktur!
Bol bol +18 sahneleri olacaktır!
Bunları dikkate alarak okursanız çok
sevinirim canlarım:)
Kıskançlık bol bol vardır!