Ve o anda onu gördü. Evet bu sefer uzun uzun baktı, baktı ve hatırladı işte! " Allahım nasıl unuturum ben bu bakışları, bu duruşu nasıl yaparım bunu?" Hayallerimi, düşlerimi nasıl olur da unuturum!" Arkasından seslendi, büyük bir güçlükle çıkmıştı bu ses, boğazı düğümleniyordu. " Anıııllll!" Olduğu yere çakıldı adeta Anıl'da, Lavin'de. Hatırlamıştı. Yıllar sonra ilk kez adını, sevdiği insandan duyuyordu Anıl. Az önceyi unuttu bir an, arkasını döndü, o yeşil gözleri, gözlerine değdi yıllar sonra.. Ve ilk defa bu kadar duyguluydu, büyümüşlerdi..
Hayaller, umutlar, amaçlar, sevgiler ve gerçekler...
Kapak için @WampirePhotoshop a çok teşekkürler.
Sevmediğiniz yüzünü dahi görmediğiniz bir adamla evlenmek nedir bilir misiniz?
"Abi yapma kurbanın oluyum!"
Ağlayan gözlere abime baktım, baba yarıma en değerlime.
"Ben diyeceğimi dedim, iste yada isteme Azad'la evleneceksin Evin."
...
Mutfağa girip elerimi tezgaha yasladım. Arkamda hissettiğim kara gölge ile kaşlarımı çatıp arkamı döndüm. Uzun boylu, kumral özenle şekillenmiş saçları, yeşil ormanı andıran gözleri ile karşımda duran adama baktım.
"Ne işin var senin burda?"
Elerini cebine koyup rahat bir ifadeyle parmak uçlarında yükseldi.
"Müstakbel karnımı görmek istemiş olamamı?"
Sinirle burnumdan soludum.
"Ben senin o tanıdığın kızlara benzemem bir tane çarparım ağzının üstüne!"
Yeşil hanelerini kısarak baktı yüzüme.
"Bu sözlerini sana yerdireceğim zamanı iple çekiyorum Ceylan gözlü."
Sonda kullandığı hitapla dudaklarımı yaladım. Gözleri dudaklarıma kayınca vücudum gerilmişti...
(İmdadım kitabımı okuduktan sonra bu kitabıma okumanızı tavsiye ediyorum kafanızın karışmaması için.)
Evin ve Azad
(kurgu; yetişkin içerik bulundurur.)