Yüzü kan çanağına dönmüş adama şaşkınlık içinde bakarken birden bağırdı, "CANAVAR NE YAPTIĞININ FARKINDA MISIN?!" gülümsedim. "Bu daha bir şey mi? Sakin ol yolun başındayız, alış bana." alaylı bir ses tonuyla güldüm. "Ben mermiye değil..." belindeki silahı işaret ederken "Yumruğuma güvenirim." dedim. Yutkundu, -e tabii benden böyle bir şey beklemiyordu- onun gözünde sevimli, zarif kız olmak kolaydı. Peki kan, dehşet seven bir boksör olmak..?