Yarım Kalmış Hayatlar

Ben zorbalıklara maruz kalan küçük bir kızdım. Onlardan korkuyordum. Bana yaptıkları şeylerden ve maruz kaldığım şiddetten. Kendimi en değersiz hissettiğim gün değişmeye karar verdim. Artık dimdik duracaktır ve ben onların korkulu rüyası haline dönüşecektim. Onlardan kurtulmak için çok çabaladım. Hüngür hüngür ağladığım günler de oldu, duygusuzca deli gibi çalıştığım da.
Ben Ece Meva. Yeni kurduğum hayatımda bir erkeğe yer yoktu, ama acımasız ve güçlü bir adamın karşıma çıkacağını nereden bilebilirdim?

Babamın kurucusu mafyanın varisiyim. Ekibiyle operasyonlara çıkan ve adam öldüren bir adamım. Sarp Korkmaz, adım gibi korkusuz ve güçlüydüm. Kızlar benim umrumda değil. Zaten benden etkilenmeleri için çaba da harcamıyorum ve bana her zaman dönerler. Hiç bir zaman aşık olmadım. Aşka da inanmadım zaten. Ta ki onunla tanışıp onu tanıyana kadar... Ece ...Bu hayattaki tek önem verdiğim, onun için dünyayı ve kendimi yakmayı göze aldığım insan. Ece sen her zaman benimdin. Sadece yolunu bulmakta geciktin, o kadar.

"Sadece sev diyen gözlerin, bana aşkı müebbet hapse çevirdi."
"Kimsenin gülüşü yakmadı kalbimi seninki kadar."
"Seni düşünmeyi bırakmak... Evrendeki en zor görev."
"Kimseye boyun eğmezken sana eğildim, beni sensiz koyma."