BULUTLARDA AŞK

2. #booklover 01.05.2024
1. #booklover 26.05.2024
5. #dayanışma 26.05.2024
3. #dayanışma 04.07.2024
Henüz 9 yaşındayken gitmişti biricik babası. Onun bu Dünya'dan ayrılışıyla de her şey solmuş, ardı görünmeyen bir karanlığa gömülmüştü.

Hiçbir şeyi anlamamıştı bu ayrılıktan. Bedeni öldü ama ruhu hala seninle birlikte demişlerdi ona. Ölüm ne demekti ki? Onu bile algılamaya yetmemişti daha yaşı.
Annen seni alacak, onunla kalacaksın demişlerdi artık. Annesini anımsamıyordu. Yüzü, kokusu, gülüşü, gözleri, sesi... Tüm bunlar yerinde derin bir boşluk vardı. Babasının annesi hakkında hiçbir şey söylememiş, büyüyünce anlatırım; o zaman daha iyi anlarsın demişti. Keşke Hiç anlamasaydı.

Babasının o küçük, nazlı kızı büyümüştü ya da sadece çocuk olan yanını saklıyordu, kim bilir? Bir kaç ay öncesine kadar çaresizlikten yaşadıklarından, o hayali hatırlayana kadar. Hayal meyal bir şeylerdi zihnindeki ama ortaya çıktı ve bu onun için paha biçilemez bir nimetti. Soğuk bir ocak gecesiydi. Babasıyla beraber pencerenin ömrü boyunca, ellerinde sütle sohbet ediyorlar. Babası ben kahve içerken o da ister diye onun yanında süt içmeyi tercih ederdi. O gün ilk karnesini vardı. Babası karnesine memnun bir ifadeyle bakarken gözleri parlıyordu. Aradaki "Büyünce ne olacaksın?" sohbeti alevlenmişti bir anda. "Pilot mu olacaksın?" söylendi, söz sözleşmesi babasına. Yıllar sonra o sözü hatırlayamadı.

O an kafasına dank etti, hiçbir şey için geç değildi. Tek tek, elleriyle toplayıp birleştirdi parçalarını. Geçmişteki gibi yine ne bir destekçisi vardı, ne de bir seveni vardı ardında, yine yalnızdı ama olsun. Artık küçük bir kız değildi ve kimsenin eteğinin altına saklanma gereksinimi duymuyordu. Cesurca yeni bir hayata, arkadaşlıklara ve aşklara yelken açıyordu.