Who Are You?! (tmr)

Boğazıma yapışması ile refleks olarak bende elimle boğazımdaki eli itirmeye çalışdım ama nafile...
Gözlerime bakıyordu, sanki, en derinlere baka bilirmişcesine. Gözlerimin yanmağa başladığını hiss etdim. Dayandım, dayandım.. en sonunda gözlerimi kapatıb göz yaşlarımın firar etmesine izin verdim. Göz yaşlarım yanağımdan süzülerek boğazımdaki eline gittdi. Eli bir az gevşeyince boşda kalan elimle onu ittirmeye çalışdım tabi çalışdım çünkü benden kat ve kat daha güclüydü. Elimden rahtsız olmuş olucak ki, elimi kaldırıb duvara yasladı. En sonunda konuşmaya başladı.
Marvolo: kimsin sen?...kim?..
Söylediklerini idrak etmeye çalışıyordum ama başaramıyınca konuşdum.
Angelina: Tom lütfen. Anlamıyorum lütfen bırak...
Yüzüme bir az daha yaklaşınca, kafamı duvara bir az daha sokmak istedim.
Çatılmış kaşları düzeldi ve, bir gözlerime bir dudağıma bakmaya başladı. Çaresizce yeniden konuşdum.
Angelina: Tom.. lürfen...
Fısıldıyla çıkan sesimi ben bile zor duyuyordum.
Marvolo: nâsıl yaptın... beni nâsıl kendine âşık ettdin? Sen.. sen nâsıl?
Dedi ve boğazımdakı elini yavaşca indirdi-diger elimide- dediklerini anlamaya çalışıyordum ben onu kendime... anlamıyordum.. Ağlamaya devam ederken sıkıca sarıldı bana. Kollarını skıca belime doladıo bana sarılirken ben sadece ağlıyordum. Göz yaşlarım formasını ıslatıyordu ama ben yinede umursamadan ağlamaya devam ediyordum. Yavaşca kulağıma eğilerek fısıldı ile konuşdu.
Marvolo: özür dilerim Angelina.. özür dilerim...

( kapak fotorafından uyarlanmışdır:)