J- Konuşmasak bile kelimelerimiz konuşsun istedim. Tonight is the night i die dinleyelim dedim. Önledim.
V+Hep dinledim, dinlemesem bile kulaklarım arar oldu o şarkıyı. Hep dinledim ben. Çiçek oldum hep. Seni dinlemeye hazır şekilde bekledim. Hep bekledim .Hep özledim.
|
|
|
V+ Beni seni seven ve de seni dinlemek isteyen bir dost eyle
J- Dostum ol istersen ama değişmez bizim bu konuşma şeklimiz, birbirimizi bu şekilde anlayışımız. Kötü hissettirmez mi bu seni?
23 Şubat 2022 saat 11.30 civarı... aradan geçen iki sene belki de sadece bir rakam olarak kaldı hatıralarda.
Bu bir fanfic değildir. Bu, hayatın acımasız acılarını Papatya'm ile bana yansıtmasıdır. Bu yazılan her şey gerçektir ve de acısı daha tazedir. Bana hak ettiğimi verin, Papatya'mın ne halde olduğunu görünce daha beterini yaşamamın makul olacağını gördüm.
O benim Vante'm, Papatya'm... Ben onun Jeon'u ve de Lavinia'sıyım. Biz The Kiss eseriyiz.
Avuçlarımda Kokan Portakal Çiçeği'nin yazarıyım.
Bu şiir kitabında yazdıklarımı, romanımda da paylaşıyorum.
Alışılmış şiirlerden farklı bir üslup ve kuralsızlıklar ile oluşturulmuştur.
Şiirler bana aittir. Alıntı değildir!