" benim acılarımı hiç bir zaman fark etmedi. Öptüğünde neden boynumun mosmor olduğunu, resim çizmediğimi, bel ağrısından doğrulamadığımı, sevdiğim halde neden saçımı uzatamadığımı hiç sormadı. Yanına zar zor gittiğimde ilaç kullanmaktan gözlerimin baygınlaşmasını, sesimin çıkmadığını, elimin titrediğini hiç görmedi. Babamı çok seviyordu, bize destek çıkacağını düşünüyordu.... Ben bile o evden kaçmak istediğimde o eve girmeye çalışıyordu... Ben nerede hata yaptım"