ÖLÜM BİZİ AYIRANA DEK

Hayatın Dehliz'den öncesi ve sonrası diye ikiye ayrılıyor artık. Öncesini unut, sonrasını daima hatırla. Çünkü nereye gidersen git, Dehliz'in bıraktığı izler peşinden gelir.

Dehliz masumları telef etmeyi sever kız çocuğu. Eski hâlinden iz bile kalmaz, mumla ararsın masumiyetini.

Dehliz'e girdiğinde bil ki ellerinin kirlendiği kadar, ruhunda kirlenecek.

Derler ki; sana biçilen hayatı daima unut, kendi kurallarınla bir krallık kur. Kur ki kimse seni tahtından indiremesin. Çünkü oyunu sadece kurucusu kazanır.
.
.
.
.
.
.

Dehliz'de ki ani ölümlerin arasına en yakın arkadaşınız eklense tepkiniz ne olurdu?

İntihar olduğunu düşünüp sadece arkasından üzülür müydünüz?

Yoksa, onu çok iyi tanıdığınızdan emin olarak bunun intihar değil cinayet olduğu konusunda diretir miydiniz?

Peki ya size kimse inanmazsa?

O zaman Alçin gibi hiç bilmediğiniz tekinsiz bir şehire ölmek pahasına bile olsa gider miydiniz?

Her ölüm bir başkasının başlangıcı mıydı sahiden?

Dehliz, benim başlangıcım değil sonumdu.

.
.
.

Bu hikayede yer alan kişi, kurum, zaman ve olaylar tamamen kurgudan ibarettir. Gerçek olmayanı tamamen kurguyu yansıtır.
Keyifli okumalar.