18 MART 2008 Efil o gün erkenden uyanmıştı babası onu çok küçükken bırakıp gitmişti annesiyle bir başına kalmışlardı her sabah olduğu gibi o sabahta erken uyanmıştı Efil annesinin yanına gitti, annesi yanağına sıcacık bir öpücük kondurdu -Elimizi ,yüzümüzü yıkayıp kahvaltımızı yapıyoruz tamam mı Efil'im: Tamam anne değip banyoya girdi elini yüzünü soğuk suyla yıkadı. Kahvaltıya oturduklarında kapı çaldı -Kapıya bakıp geliyorum güzeller güzelim deyip Efil'in yanağından öpmüştü annesi belki de bu son öpüşü olacaktı... Annesi kapıyı açtığı an acı bir çığlık duyuldu Efil anne diye seslendi ses gelmedi daha 5 yaşındaydı minik Efil minik ayaklarıyla koştu kapıya o anda bir çığlık attı annesi yerde karnında bir bıçakla yatıyordu Efil anne dedi annesinden ses gelmedi Efil ağlamaya başladı KAN LEKESİ Efil'in her tarafınabulaşmıştı onun yaşındaki çocukların üstüne çamur bulaşırken minik Efil'in o yaşta üstüne KAN LEKESİ bulaşmıştı. Efil çok ağladı o kadar çok ağladı ki göz yaşlarının biteceğini sanmıştı o küçük çocuk .Biliyordu babası gibi annesi de gitmişti 5 yaşındaki bir çocuğun intikam duygusu olur muydu? Geriye sadece efil efil esen rüzgar ve annesinin yerde yatan cansız bedeni kalmıştı..
1 part