Τα μάτια της έμοιαζαν με δροσοσταλίδες κι η ανάσα της μύριζε χαμομήλι. Τα υπέροχα μαλλιά της τα έλυνε μόνο τότε, μόνο τα βράδια που ξάπλωνε με τον γιο της. Και χύνονταν σαν ποτάμι στα πανάκριβα μαξιλάρια και τους χάριζαν γενναιόδωρα λίγη απ'την ομορφιά τους. [επεισόδιο 60] - Το τρίτο ξημέρωμα του νεότερου Λάσκαρη.